Woensdag 10 Maart

Even lekker douchen, een biertje in een aparte barkamer voor de challengers, een groot lcd scherm met Nederland Duitsland Hockey erop. Wat wil je nog meer. Na de wedstrijd weer lekker indias buiten gegeten. Allerlei vegetarische gerechten, maar erg smaakvol.
Nog een afzakkertje en tevreden te bed.

Maandag 8 Maart Etappe Pune naar Mahabaleshwar.

Vandaag een etappe van 99 km volgens het roadbook, maar volgens googles map vanuit ons hotel 122 km. Na een indias ontbijtje , de meest vreemde gerechten als ontbijt, maar het hoort erbij. Henk houd vast aan zijn toast met jam.
Ondertussen zijn er al groepjes gevormd. Met een heel konvooi rijden werkt niet .
Wij rijden met Team dukes of India, 2 marechaussees, F.I.R.E 2 brandweermannen uit Leiden en team Singha. Echter alvorens te vertrekken even langs een garagebox om enig lastwerk aan Singa's en de F.I.R.E Tuk-tuk te laten verrichten. De achterophanging van Fire is half gescheurd en het luchtfilter is afgebroken van Singha. We are in India, dus alles duurt langer, Om elf uur is het laswerk klaar 250 rupees. Oftwel 4,50 euro.
We rijden de stad door op weg naar de NR 4. Onderweg zien we nog een start van een bedevaart. Mensen met koffers in klederdracht kompleet onder het rode poeder. Mooi gezicht. Kris kras door allerlei straten zakken we af naar het zuiden. Plots voor ons een uitlaat van een tuk-tuk. Fire is de zijne verloren. Meteen komt er een indier met een bout aan . Even weer vastezetten en op weg. Net buiten de stand zien we de volgauto van Arthur staan. Eenoude FIat De versnelling gaat niet meer uit zijn 3 . De uto wordt op stene gezet zodat we eronder kunnen. Even een wiel vrij zetten , motor laten lopen en los is de blokkade. Hij kan nog wel rijden inzijn drie en eruit , maar niet stilstaand. Ookweer gefikst. We vervolgens onze weg. Onze Tuk loopt niet echt lekker, houdt in , slaat af en toe over. Hoe lang houdt hij het nog vol. Bij de lunchstop even kijken.
Maar eerst even lunchen. Na de lunch , caburateur schoongemaakt en de bougie vervangen. Problem solved. In volle sbnelheid komen we een brug over. Op de brug een speedbump die te laat wordt opgemerkt . Een klein sprongetje, met als resultaat dat onze snelheidsmeter het nu weer doet. Na 60 km buigen we eindelijk van de NR 4 af en gaan de lokale wegen op. Slingerend door het gebergte langs mooie chaotische dorpen rijden we naar onze eindbestemming . Onderweg als het omhoog gaat krijgen we een passagier van de Dukes aan boord omdat die van hun moeite heeft met klimmen. Even het gewicht verminderen. Onze tuk klimt ook met 3 man aan boord gestag omhoog.
Onderweg verliezen we de Singha's met een kapotte versnellingsbak. De driver was al wild aan het schakelen. Je moet een Tuk vertroetelen. De service wagen is bij hem en wij vervolgen onze weg na eerst nog wat verse aardbeien gegeten te hebben in een bergdrop.

Om 18.15 bereieken we onze eindbestemming. De Tuk-tuk check wordt gedaan. Menige bout blijkt losgetrild te zijn. (Luchtfilter, spatbord, bekleding etc)

Even inchecken in een typisch low-budget hotel en hopelijk tijd voor een kingfisher. Maar wat we begrepen te hebben is het erg alcoholloos hier.

> Inderdaad niets te drinken in het hotel. Douchen en het dorp in. Wat een verschil. Alle stalletjes netjes opgeruimd. Alle flessen op een rijtje, sandalen etc. Er zijn maar een paar restaurants. Vele zijn Veg- only. Vleeseters als we zijn kijken we verder. Een aardig uitziend tentje wordt gevonden. ( 9 man, 4 teams en de cameraman van RTL) begeven zich aan tafel. Zet maar iets neer van alles wat. Een heerlijke maaltijd met diverse curry's. Eieren, naanbrood, rijst, pikante kip etc wordt gereserveerd. Met alleen water of cola, if limoen limonade. Wat blijkt , als een restaurant alcohol wil schenken dan gaat dat via een loketje met een aparte ambtenaar. Heerlijk gegeten en dat voor 120 rupee de man oftwel nog geen 2 euro incl drinken .

Er wordt nog wat door het dorp gelopen. Het lijkt wel een nederlandse bezetting, onderweg komen we de vele andere teams tegen kletsten etc. Aan het einde van het dorp is een tent met een ambtenaar. Al snel zitten alle challengers aldaar. Om 12.00 einde oefening want het vertrek staat morgen om 08.00 geplanned.


Dinsdag 09-03-2010 Etappe

Om 07.00 opstaan. Douchen spullen inpakken. Auto laden , tanken en vertrekken om 08.15. Na drie kwartier rijden waren we weer bij af. In het dorp . Een verkeerde afslag naar de toeristische uitkijkpunten. Dus eigenlijk gestart volgens roadbook om 09.00 uur. De weg ging door de bergen en onze tuk-tuk 's hadden het zwaar, klimmen , maar zeker de remmen met het dalen. Ook de conditie van het wegdeksel was niet om over naar huis te schrijven. Na een uur kwamen we een andere groep tegen met een gebroken vooras. Met als bijgevolg een klapband. Geen GSM verbinding met de service auto. Wij rijden door ,met de opdracht zodra er verbinding is informeren we de organisatie.. Ondertussen nog steeds niet ontbeten . Rond 11-en stoppen we bij een “ restaurant” de indische Mac . Heerlijke broodjes met erin soort aardappelbal, met natuurlijk kruiden. Ze smaken goed met een cola of een sweet lemon. De tocht wordt vervolgd. In de eerst komende grote plaats worden er reserve onderdelen ingekocht. Een ontsteking , bouten en moeren , reserve bougies en een voorvork voor team Fire aangezien die al half doorgebroken is. De weg wordt vervolgd. Rond 16.00 uur gaat onze Tuk-Tuk steeds meer knallen, ploffen en inhouden . Hij komt niet meer op toeren. We proberen het zo lang mogelijk te rekken , maar dan is het einde oefening . Met een luide knal komen we tot stilstand. De pas gekochte reserve ontsteking word gemonteerd. Bij het checken blijkt deze ook defect te zijn . Lo poetst de oude op en polijst, met schuurpapier uit NL de kontaktpunten. Terugzetten maar de oude versie. Alles weer gemonteerd en het loopt weer als een zonnetje. Geen licht en geen claxon , maar dat zien we op de rustdag wel. De laatste 60km worden in 1,5 uur gedaan. Vlak voor de aankomst plaats komt Arthur voorbij in zijn oude groene Fiat. Alle hotels zitten vol. We hebben een uitwijk meer naar beneden langs de kust. So be it. In een soort blokhut bivakeren we langs het strand waar wederom gezamelijk onder het genot van een biert je de indiase maaltijd wordt genuttigd . Om 23.00 Einde oefening morgen weer om 05.30 op. 320 km te gaan. Waar zijn we aan begonnen.


Woensdag 10-03 Etappe 4 naar Palomel

Om half zes gaat de wekker. Tassen pakken Tuk laden even een snel ontbijtje Een blik de zee, die we gisteren inhet donker zagen en om zeven uur waren we op weg. De dukes, Fire Honeymoon, Singha en wij. De snelhed zat er al goed .De Dukes kwamen voorbij met de mededeling dat zij doorreden omdat Dennis met hoge nood een boodschap moest doen. Een eindje verder stonden ze stil en we zagen nog net Dennis achter een muutje verdwijnen. Paul dacht mooie gelegenheid om een foto te maken van de tuk-tuk. Hij ging door de knieen voor een mooie pose. Het gevoel van een wind kwam op. Ook hij had al dagen last van zijn darm. De wind kwam met de nodige bijprodukten. Oftwel hij scheet in zijn broek zie foto. Grote hilariteit natuurlijk. Na een broekwissel werd de weg vervolgd.Op Om elf uur hadden rond de 120 km afgelegd. De tank werd afgevuld de jerrycan weer gevuld en verder. Het droge landschap van rond Mumbai veranderd nu in het mooie groen van Goa zodra we deze provincie binnenrijden. DE snelheid zit er nog steeds goed in ondanks het heuvelige terrein. Heuvel op rond de 40 Km p/u Heuvel af rond 65 km p/u
Om half drie besluiten we te gaan lunchen , want we hoeven nog maar een kleine 100 km.
Na 45 min lunchstop on the road again. Om halfzes komen we moe, gaar , geradbraakt van de herrie aan in Palomel. Een dorpje aan zee. Meer zo;n vergane hippie plaats.
De tuks worden ergens langs een pad geparkeerd en via lokale binnen weggetjes lopen we naarons hotel dreamcatcher. Zeer simpele bungalows met een riet dak. Nu douchen. Dus niet geen water oftwel waterdruk. Dan de emmer maar vol laten lopen en met het maatbakje water over je heen gooien. Zal wel vaker voorkomen anders staan deze attributen niet onder de douche.
Na het gutst het water weer van je lichaam. Zo warm en vochtig is het hier. Maar zehbben Wifi met het passwoord Jesus. Kan je nagaan de sfeer hier ongeveer.