Zaterdag 13 Maart Bangalome

>Om 20.00 uur begon de barbecue met ondertussen de bekende kip masala, brood, rijst paneer curries en groenten. WE werden lekker gemaakt met een kreeft die bij de barbecue lag van ongeveer 35 cm. Bij navraag was dat decoratie. Echter deze kans laten we ons niet voorbijgaan. De pan in met dat beest, 20 minuten later lag hij op de schaal mooi doormidden gesneden . Even over ons achten verdelen. Super vers was hij en lekker.... en dat voor 1000 rupee.
Om 23.00 gingen we richting strand om aldaar de nodige strandtenten te bezoeken. We hadden eental tips gekregen welke gezellig en vol waren. Onder het genot van het lokale merk , hadden de Dukes weer eens wat geregeld. De waterpijp kwam op tafel. Als challenger moet je ook deze challenge aan. Waterpijp met appelsmaak. Ook Henkie moest eraan geloven en vond het net als ik bocht. Net of je brandend maagzuur hebt maar dan in je slokdarm. Kunnen we dus ook weer afvinken. Er volgenden nog enkele andere strandtenten. Even werd er nog het idee opgevat om met de tuks het strand op te ijden, maar dit was onmogelijk, omdat we dan een trap moesten nemen met ons vehicle.
Wat ook opviel was dat eenieder bijna die je sprak , minstens 2 tot 3 maanden op reis was met uitzonderingen die al vanaf 2004 onderweg waren. Gekscherend werd er al gezegd nog 1 joint en dan ga ik naar huis En dat dag na dag.
Het bleef gezellig druk, maar om half zes besloten we toch maar richting ons huisje te gaan. Vertrek was om 09.00 geplanned.
Rustdag noemen ze dit !

Vrijdag 12 Maart Etappe Palomel naar Murudeshwar 133km
Even over negenen werden de tuks gestart. Samen met Fire, de Dukes en honeymoon gingen we op weg.
Hetgeen als een mooie kustweg langs de zee leek. Bleek een saaie weg , waarbij het uitzicht werd beperkt door het vele groen. Een tocht zonder problemen. Duke Dennis haalde nog wat slaap in achter in de tuk. Om 15.00 uur arriveerden we Murudeshwar. Echter Arthur had gisteren gezegd dat we het hotel veranderd was. Een betere lokatie 5 km voor deze plaats. Hij gaf echter deze morgen geen acte de presence. 's avonds een vent 's morgens een vent. Bereiken konden we hem ook niet. Hier en daar wat navraag gedaan . Rond gereden langs de kust, waarbij we door een schitterend dorp kwamen dat zo uit de middeleeuwen leek te komen. Hout geur , primitieve huizen twee koeien ernaast.
Om half vijf waren we het zat en gingen we terug naar het oorspronkelijke hotel. Dit werd door allle challengers gevolgd. Er bleken toch nog aardig wat pech gevallen onderweg te zijn geweest bij de andere groepjes, Koppelingen , startproblemen en nu om 22.00 is team 14 nog steeds niet binnen.
Het dorp waarin we verblijven is echt het minste waar we geweest zijn. Smerig, puinhoop, voor het eerste slecht eten met dito bediening. Het kan verkeren.

Zaterdag 13 Maart Etappe 135 km naar Mangalore

Na een heerlijke 10 uur slaap , ontbijtje, werden de Tuks om 8.45 gestart. Even langs de hoofdweg tank vol en de jerrycan en opweg. Dit gedeelte langs de kust is zeer mooi. Mooie kustlijnen , strandjes huisjes langs het water. Het schiet goed op.Als we zo doorgaan zijn we om 13.00 in Mangalore. Maar dan zijn onze Marechaussees oftwel de Dukes uit het zicht verdwenen. Een gebroken gaskabel. Wij en de Honeymooners rijden door voor een eettentje. De Fire brigade gaat terug om ze te helpen.Ondertussen in de lonelyplanet gekeken wat het hotel is . Blijkt een zaken hotel in de stad te zijn. 11Km na de stad Managlore is er ook een Beach hotel. Wij gaan daarheen. Even bellen en er zijn kamers. Ondertussen is de kabel gerepareerd en the dukes en Fire voegen zich weer bij ons. Ondertussen heeft Duke Paul contact gehad met een Father in Managlore van een tehuis waar weeskinderen opgevangen worden met HIV besmetting. Een vriendin heeft daar gewerkt en hij moet daar enige spullen afgeven voor het tehuis en een jongentje die die vriendin destijds opgevangen heeft en verzorgd. We ontmoeten de man op een rotonde rond 15.00 en hij gaat voorop met de motor naar het tehuis. De kadoos worden overhandigd en we krijgen een kleine rondleiding. Het ziet er allemaal zeer schoon en verzorgd uit. Aan de ene kant hebben deze kinderen geluk gehad. Krijgen nu medische verzorging, schoolopleiding, opvang, kunnen spelen. Aan de andere kant geen ouders en HIV besmet. Echter de omgeving is 1000 keer beter dan waar ze anders geleefd zouden hebben. Helaas de druppel is al verdampt voordat hij de gloeiende plaat bereikt.
We vertrekken weer op naar Kuhu beach onder Mangalore. De Father op de motor wijst ons de weg. Team Fire's Tuk loopt niet lekker als hij vermogen moet geven. Onze Tuk klapt als je overschakelt en gas geeft. Maar het hotel is nog maar 10 km even volhouden. Ondertussen geeft de Tuk van Honeymooners er de brui aan. Slecht bougie kontakt. Kabel even inkorten nieuw kontakt en gas erop. Bij aankomst bij het beach resort. Resort is een groot woord. Eerst op onderzoek uit. Inderdaad de rechtermototr steunrubber is doormidden. Lo gaat er een in het dorp verderop halen. Bij terugkomst Tuk optillen , krukje eronder en de bouten losmaken. Had je gedacht voor de bovenste hebben we dopsleutel 17 nodig. Niet aanwezig dus. Ook Fireman Nico moet een onderdeel hebben voor de ontsteking. De Tuk van de Dukes wordt genomen en het onderdeel weer bij dezelfde winkel gehaald. Echter zij hebben geen dopsleutel 17. Verderop zit een workshop. Daar mogen we een dopsleutel lenen. Brengen we morgen terug met een T-shirt. Nu is de steun zo vervangen en ook de ontsteking van fire zit rap in elkaar. Ondertussengaat Henk ooknog op mijn pas verworven Rey-Ban staan. Ja voor dit merk schrijf je het goed zo. Want mijn eigen zonnebril vonden een paar Indiers in de bergen blijkbaar mooi. Foetsie was hij. Shit happens. Een hapje eten en niet te laat want morgen wacht ons weer 169 km .